முகில், முடிவற்ற வெளியில் பயணிக்கிறது, முகவரியின்றி முகிலை அகத்தின் விடுதலை வேட்கையின் குறியிடாகவே பார்க்கிறேன். மொழியின் பார்வையில் அகத்தின் விடுதலை முக்கிய மையப்புள்ளியாகிறது. நீயும் நானும் இவ்முகிலின் மூலமாக ஆகத்தின் ஆழம் சென்று பார்ப்போம்.
Saturday, September 18, 2010
வண்ணம் தின்னும் புச்சி
வண்ணம் தின்னும் சிறு புச்சியினம் ஒன்று என் அறைதனில் புகுந்து வண்ணங்களை தின்று தீர்த்து தோட்டத்தின் பக்கம் நகர்ந்தது. வண்ணமற்று போன அறை வெட்கம் பொங்க இருளால் தன்னன போர்த்தி கொண்டது. இனி அது நேற்றைய நினனைவின் சாட்சி மட்டுமே.
No comments:
Post a Comment